Atlético vs. Real Madryt 2-1: Godne pożegnanie z Ligą Mistrzów

Zobacz komentarze

• Możemy czuć dumę po tym meczu. Dołączyliśmy do skromnego grona drużyn, które w tym sezonie potrafiły Real pokonać choćby w jednym spotkaniu. Pożegnaliśmy VC derbowym zwycięstwem i rozstaliśmy się z LM z honorem. Wyglądaliśmy zdecydowanie lepiej niż dzień wcześniej Monaco albo to Juventus po prostu jest pewniejszym zespołem niż Królewscy. Nie ma wstydu, a i rywal najadł się trochę stresu. Podobało mi się to, że nasi - chociaż już wyraźnie zdemotywowani i pozbawieni energii - i tak stwarzali sobie sytuacje aż do ostatniego gwizdka sędziego. Gdyby Gameiro był zawodowym piłkarzem to może po błędzie Danilo ten mecz by nam jeszcze się zaczął na nowo, ale nie ma co gdybać.

  Na minus niestety to, co się stało po drugim golu. Nie wiem jaki scenariusz ułożył sobie w głowie Cholo, ale potrzebowaliśmy 3 goli, a nie 2. Byliśmy w gazie i to my mogliśmy dyktować warunki. Tymczasem oddaliśmy kontrolę Realowi wyczekując swoich szans z kontrataków. Jeżeli ktoś liczył na to, że Real pierwszy raz od 193 lat nie strzeli żadnego gola w regulaminowym czasie to było to myślenie błędne. Wydaje mi się, że trzeba było cisnąć dalej, ale to tylko takie moje przemyślenia, i tak jestem zadowolony.

  Oddzielna pochwała dla niesamowitych kibiców, pozostających na VC do samego końca mimo ulewy w końcówce. Za rok tych gardeł będzie kilkanaście tysięcy więcej, mam nadzieję, że z WM też zrobimy fortecę i tam wreszcie odniesiemy historyczny sukces (pod warunkiem, że pozbędziemy się Torresa, który działa niczym talizman na nasze umiejętności zdobywania trofeów).

• Skoro daliśmy sobie w taki sposób wbić gola broniąc się, to stale atakując, w końcu Real tym bardziej by trafił. Nie mam akurat pretensji do Cholo o cofniecie się przy 2-0, bo dzień dziecka nie trwa wiecznie. Pewnie chciał wyczekać na spokojnie na okazję, bo było przecież 70 minut, a nie 10. Szkoda, że w tej jednej akcji zabrakło nam szczęścia, bo emocje byłyby jeszcze większe.

• Mi najbardziej dzisiaj podobał się Carrasco. Ogólnie piękny mecz i mimo braku awansu pokazaliśmy, że nie jesteśmy wcale w cieniu Realu. Jesteśmy w top 4 najlepszych drużyn na świecie obok Realu, Barcy i Bayernu i wcale nie powinniśmy się czuć od nich gorsi. Walka do samego końca to jest coś, co od lat definiuje nasz klub. Myślę również, że nie musimy patrzeć w przyszłość pesymistycznie.
  Teraz porobić notatki z tego sezonu, ogarnąć solidną taktykę na przyszły sezon, jeśli sprawa z banem pójdzie po naszej myśli to zrobić przemyślane wzmocnienia i w następny sezon wchodzimy z buta! AUPA ATLETI!

• Tak jak przewidywałem: szczyt obecnego Atletico to wygrać z drużyną na poziomie Barcy, Realu, Bayernu czy Juventusu jednym golem. W napadzie mamy dwie atrapy napastników, którzy potykają się o własne nogi, anatomię upadku przedstawia przykład Torresa - gość gra tragicznie o 7 lat, w tym u nas po powrocie a mimo to wygryza ze składu kupionych nowych napastników. Kupujemy półśrodki, które nie zaskakują. Rozpoznanie w tym względzie jest tragiczne. Zakupy napastników i skrzydłowych to co do zasady strata pieniędzy. Uważam, że gdyby został Vietto większej różnicy by nie było niż jak gramy z Gomorą. Po sezonie odejdzie Griezmann, za którym płakać nie będę. Jest bardzo dobrym piłkarzem ale w tym sezonie gra tylko dobrze, poza tym chyba jest słaby psychicznie, nie bardzo jest w stanie odwrócić wynik meczu, w ważnych meczach zazwyczaj zawodzi - patrz finał LM i finał ME. Niemniej to nasz najlepszy gracz i bardzo dużo daje w ataku. Jak ban zostanie utrzymany to w następnym sezonie śmigamy w ataku z Carasco i Torresem.

• Brawa za ten mecz!

  Co do cofnięcia się po drugiej bramce, to wydaje mi się, że był to naturalny ruch po 15 minutach niezwykle intensywnego pressingu - po prostu nie da się grać cały czas tak intensywnie, a po przerwie pewnie ruszylibyśmy znowu do ataku z niezłej pozycji startowej (taki, wydaje mi się, był plan i moim zdaniem nie był on głupi). Zresztą to cofnięcie po intensywnym początku obserwowaliśmy już nie raz, chociażby z Barceloną. I w sumie ładnie kasowaliśmy ataki Realu do tej nieszczęsnej akcji Benzemy.

  Niestety Gameiro w drugiej połowie pokazał, że się nie nadaje, jeśli chcemy walczyć o coś więcej niż 3. miejsce w La Liga, a mogły być emocje jeszcze. Już Torres się zaprezentował dużo lepiej od niego.

  Co mnie bardzo ucieszyło to, że Cholo cały czas umie natchnąć szatnię i zarazić ją swoim entuzjazmem, więc trzeba wierzyć, że w ostatnim (prawdopodobnie) sezonie swojej pracy w Madrycie w końcu dopnie swego w Champions League. A poza tym doceńmy też ten półfinał, bo nie wiadomo, czy po odejściu Diego takie wyniki będą niemal codziennością, jaką są teraz.

  Mnóstwo serca zostawili nasi zawodnicy (tego trochę zabrakło niestety w pierwszym meczu i to, nie gol Benzemy, miało decydujące znaczenie), wielkie Calderon, więc pozostaje tylko powiedzieć: Aupa!

• Tak naprawdę odpadliśmy już tydzień temu, nie zdobywając bramki na Bernabeu. Jakże inaczej wyglądałaby druga połowa, gdybyśmy przegrali pierwszy mecz 1:3. Nie zmienia to jednak faktu, że w kolejnych latach znów staniemy przed szansą na wygranie Champions League, natomiast była to jedyna szansa na wygranie ostatnich derbów na Calderon. To się udało i to jest najważniejsze.

• Gola Isco oczywiście miałem na myśli.

• Możemy czuć dumę po tym meczu. Dołączyliśmy do skromnego grona drużyn, które w tym sezonie potrafiły Real pokonać choćby w jednym spotkaniu. Pożegnaliśmy VC derbowym zwycięstwem i rozstaliśmy się z LM z honorem. Wyglądaliśmy zdecydowanie lepiej niż dzień wcześniej Monaco albo to Juventus po prostu jest pewniejszym zespołem niż Królewscy. Nie ma wstydu, a i rywal najadł się trochę stresu. Podobało mi się to, że nasi - chociaż już wyraźnie zdemotywowani i pozbawieni energii - i tak stwarzali sobie sytuacje aż do ostatniego gwizdka sędziego. Gdyby Gameiro był zawodowym piłkarzem to może po błędzie Danilo ten mecz by nam jeszcze się zaczął na nowo, ale nie ma co gdybać.

  Na minus niestety to, co się stało po drugim golu. Nie wiem jaki scenariusz ułożył sobie w głowie Cholo, ale potrzebowaliśmy 3 goli, a nie 2. Byliśmy w gazie i to my mogliśmy dyktować warunki. Tymczasem oddaliśmy kontrolę Realowi wyczekując swoich szans z kontrataków. Jeżeli ktoś liczył na to, że Real pierwszy raz od 193 lat nie strzeli żadnego gola w regulaminowym czasie to było to myślenie błędne. Wydaje mi się, że trzeba było cisnąć dalej, ale to tylko takie moje przemyślenia, i tak jestem zadowolony.

  Oddzielna pochwała dla niesamowitych kibiców, pozostających na VC do samego końca mimo ulewy w końcówce. Za rok tych gardeł będzie kilkanaście tysięcy więcej, mam nadzieję, że z WM też zrobimy fortecę i tam wreszcie odniesiemy historyczny sukces (pod warunkiem, że pozbędziemy się Torresa, który działa niczym talizman na nasze umiejętności zdobywania trofeów). [2]

• Szkoda tak wysokiej porażki w pierwszym meczu. Chłopacy wyszli jednak na boisko i dali z siebie wszystko, początek był niesamowity i można było mieć nadzieję, że wiara w remontadę nie była jednak aż tak bezpodstawna. Szkoda tego gola Benzemy, bo padł w sposób, w który nie powinien. Przy niezwykle biernej postawie zwłaszcza Savicia. W każdym razie odpadamy z Ligi Mistrzów i żegnamy Calderon z podniesioną głową i o to chodziło. :)