Barcelona vs. Atlético 1-1: Szalony mecz z błędami w tle

Zobacz komentarze

• Nie wiem, kto chce dać 40 milionów za Carrasco, ale sprzedajmy z pocałowaniem w rękę.

  Ogólnie jestem bardzo, ale to bardzo dumny z chłopaków. Można mówić, że zmarnowaliśmy karnego albo że sędzia dał dupy przy nieuznanym golu Griezmanna, ale taki jest sport i trzeba to brać na klatę. Na pewno Atleti pokazało się z naprawdę bardzo dobrej strony i było blisko dokonania czegoś, co wielu nazywało po pierwszym meczu niemożliwym. Boli trochę, że nie udało się wcisnąć tego drugiego gola, ale oby te dwa mecze z Barceloną były początkiem tego, że druga część sezonu będzie znacznie lepsza.

  Teraz idziemy po zwycięstwo w Lidze Mistrzów.

• ✓ 24 maja 2014, finał Ligi Mistrzów: Dekoncentracja w ostatniej minucie spotkania i strata bramki, do której nigdy nie powinno dojść; wypuszczamy z rąk trofeum, które już "stało" w klubowej gablocie.

  ✓ 21 i 28 stycznia 2015, ćwierćfinał Pucharu Króla: Juanfran nieodpowiedzialnie fauluje w polu karnym Busquetsa, Messi strzela zwycięską bramkę. Po głupich błędach już w pierwszej połowie rewanżu tracimy trzy bramki, ale wciąż jest nadzieja na lepszą drugą odsłonę. Rujnują ją Gabi i Mario, którzy oglądają czerwone kartki.

  ✓ 22 kwietnia 2015, ćwierćfinał Ligi Mistrzów: W przekroju całego dwumeczu gramy wybitnie źle, ale mecz rewanżowy dobiega końca, a na tablicy wyników wciąż widnieje 0-0, jest szansa na dogrywkę i karne. Nasi wolą jednak wyłączyć myślenie i kilkadziesiąt sekund przed końcem meczu Chicharito strzela zwycięską bramkę.

  ✓ 20 i 27 stycznia 2016: ćwierćfinał Pucharu Króla: W pierwszym spotkaniu Celta ładnie nas ciśnie, ale jakoś udaje się wywieźć z Balaídos korzystne 0-0. U siebie, mając dookoła kilkadziesiąt tysięcy dopingujących kibiców, po prostych błędach tracimy trzy bramki (co zdarza się bardzo rzadko). Przy stanie 1-3, naszych nie stać już na skuteczną remontadę.

  ✓ 8 maja 2016, przedostatnia kolejka ligowa: Atleti wciąż ma szansę na wice-, a być może nawet na mistrzostwo. Po koszmarnym meczu przegrywają jednak z Levante 1-2, decydującego gola tracąc - a jakże - w 90. minucie.

  ✓ 28 maja 2016, finał Ligi Mistrzów: Walczymy z Realem jak równy z równym. Od 15 minuty gonimy wynik, ale już na samym początku drugiej połowy mamy szansę na wyrównanie. Tradycyjnie Griezmann decyduje jednak o zmarnowaniu jedenastki. Koniec końców jeszcze przed upływem 90 minut mamy kilka szans na strzelenie bramki, z czego wykorzystujemy jedną i ostatecznie przegrywamy po nietrenowanych karnych, czyli jeszcze później niż dwa lata wcześniej.

  ✓ 1 i 7 lutego 2017, półfinał Pucharu Króla: Po koszmarnej pierwszej połowie pierwszego meczu, w której zawiódł prawie każdy przegrywamy 0-2. Na drugą połowę wychodzimy niesamowicie zmotywowani i gramy świetnie, udaje się zmniejszyć straty do jednej bramki. W rewanżu nie wykorzystujemy jednak gry w przewadze. Drugą połowę gramy na wysokim poziomie i 10 minut przed końcem możemy wyrównać. Tym razem na wysokości zadania nie staje Gameiro i także on pudłuje z jedenastu metrów. Chwilę później częściowo się rehabilituje, ale jest już za późno. W dwumeczu jesteśmy lepsi i dostajemy kilka "prezentów", ale je odrzucamy.

  Nie wiem, dlaczego ten trend celowego strzelania sobie samemu w stopę miałby się nagle odwrócić.

• @Ravelhof Zapomniałeś dodać zaprzepaszczony ćwierćfinał LM z Barca, półfinał x Bayernem, finał CdR z Realem, ostatnią kolejkę ligi 13/14 kiedy strzelilismy sobie w stopę, mimo że Barca musiała dokonać dwóch wymuszonych zmian, o porażce 0-4 z Realem szkoda wspominać w ogóle.

• Jest ogromny potencjał w tej drużynie. Ale z karnymi musi się coś ruszyć w końcu. To jest poważny problem, bo przy tak wyrównanym poziomie jak w LM, karne (czy pojedynczy karny) często okazują się języczkiem u wagi. O czym sami przekonaliśmy się parę razy w zeszłej edycji.
  Tak czy siak, wielki mecz chłopaków. Zabrakło niewiele, walczymy dalej!

• Nawet nie chce wiedzieć jak smutne trzeba mieć życie żeby wypunktować całe to gówno. Historia Atletico za kadencji Simeone to wspaniała historia z której musimy być dumni, bo długo może się nie powtórzyć. Mamy niewątpliwą przyjemność oglądać jedno z najlepszych jeśli nie najlepsze Atletico w swojej ponad 100-letniej historii, ale zawsze znajdzie się jakiś płaczek który mimo wybitnych 135 minut przeciwko jednej z najlepszych drużyn świata będzie marudził, że Rojiblancos nie stają na wysokości zadania.

• Mimo tego że zagraliśmy w tym dwumeczu 2 świetne drugie połowy, to jest smutek. Tak naprawdę to te dwie bramki z pierwszego meczu to były śmieszne błędy typu pójście na "raz" czy danie Messiemu za dużo miejsca, co drużynie z topu nie powinno się nigdy zdarzyć... Te niewykorzystane sytuacje i brak spokoju w ważnych momentach już nie pierwszy raz odbiera nam trofeum. Nie chce mi się wierzyć, że Barcelona nie wygra we finale, myślę nawet, że totalnie zmiażdżą ewentualnego przeciwnika :/

• Meczu niestety nie mogłem oglądać, ale czytając Wasze wypowiedzi rozumiem, że było to świetne spotkanie i możemy być dumni z chłopaków, że Barcelona była do ogarnia i zabrakło szczęścia jak na przykład przy nieprawidłowo odgwizdanym spalonym. Bardzo się cieszę z tego powodu, bo nastawiłem się, że Atletico może ten dwumecz przegrać, natomiast ważne, żeby pokazało, że chce wygrać, że się stara i pokazuje inicjatywę i intensywność w grze. Szkoda, że się nie udało, tym bardziej, że było tak blisko i Barcelona grała jak grała, no ale i tak brawo.

  Chciałbym się dowiedzieć o co właściwie chodzi z Carrasco? Trochę mu zajęła adaptacja w Atleti, ale przed kontuzją grał rewelacyjnie. Robił za siłę napędową zespołu, dodawał prędkości, dynamiki. Po kontuzji niestety trochę zszedł z tonu ale myślę, że to kwestia czasu aż wróci do formy. Po tym dobrym okresie uważałem, że należy mu się sztywne miejsce w składzie. Bardzo podoba mi się też fakt, że wielokrotnie decyduje się na wykończenie akcji w pojedynkę czy oddanie strzału. Simeone wpoił, że najważniejsza jest drużyna jako całokształt i bardzo dobrze, ale moim zdaniem zabija to trochę indywidualności. Nie ma w tym żadnej złośliwości, tylko jestem ciekaw, dlaczego tak negatywnie został oceniony i niemalże odesłany na sprzedaż w trybie natychmiastowym?

• Czytam i nie potrafię uwierzyć w to, co czytam. Naprawdę macie czelność wypominać cokolwiek tej drużynie? Drużynie, która za kadencji Simeone dokonuje cudów? Rozumiem, że apetyt rośnie w miarę jedzenia i że pamięć bywa ulotna, ale naprawdę nie pamiętacie, jak jeszcze dziesięć lat temu tułaliśmy się po środku tabeli, a w fazie grupowej Ligi Mistrzów nie dawaliśmy rady APOEL-owi? Można mieć w sobie pewien żal, zwłaszcza odnośnie dwóch finałów Ligi Mistrzów, ale wypisywać, że się już nie wierzy w tę drużynę? Za takie teksty Simeone powinien osobiście strzelić w pysk. Cieszmy się tą drużyną, póki możemy, bo jesteśmy świadkami bodaj najlepszego, a przynajmniej jednego z absolutnie najlepszych okresów w historii klubu. Pod wodzą Cholo ta ekipa osiągnie jeszcze wielki sukces. Zresztą kiedyś ktoś tu gdzieś napisał, że w życiu piękne są tylko chwile i że nic nie zastąpi radości i emocji po eliminowaniu Barcelony, Bayernu, Chelsea, itd. i w pełni się z tym zgadzam.

  Co do Carrasco, to też trochę niektórzy przesadzają. Nie zagrał super spotkania i ostatnio ma nieco gorszy okres, ale w czym był na Camp Nou gorszy od Gaitana lub Torresa? Yannick to jeden z tych piłkarzy, którzy po ewentualnym odejściu Griezmanna mogą być dla nas kluczowi. Doskonale pamiętam jego początek sezonu i wiem, że jego optymalna forma jest bliższa tamtemu okresowi, a nie obecnemu. Spokojnie, Belg się jeszcze rozhula.

  Sam mecz był w naszym wykonaniu naprawdę świetny i należą się chłopakom brawa na stojąco. Można być dumnym. Grając z Barceloną, trzeba zakładać, że może nie wyjść. Ale nie wypięliśmy się i nie liczyliśmy na jak najniższy wymiar kary, tylko walczyliśmy na tyle, na ile to było możliwe. Szkoda, bo finał był na wyciągnięcie ręki, ale tak, jak powiedział Cholo, chłopaki zeszli z boiska z podniesioną głową.

• Apeluję administrację o banowanie takich maślaków jak ravelhof. Takimi tekstami on nie docenia, co więcej pluje w twarz Cholo i chłopakom. Chyba kolega zapomniał jaki niesamowity postęp zrobiliśmy pod wodzą Simeone. Ten gość dał nam CDR, Ligę, Ligę Europy i dwa finały LM. Takie coś jest rozczarowujące? Jeśli nie wierzysz w tą drużynę to możesz wyp******* w podskokach na stronę poświęconą pewnemu klubowi, łudząco podobną do notatnika.

• @mangoł Nie ma nakazu kochania czy ubóstwiania Atletico na tej stronie. Ravelhof nie łamie żadnych zasad.