Choć kilka dni temu wydawało się, że Sandro porozumiał się z Evertonem, „Estadio Deportivo” donosi, że napastnik Málagi zdecydował się jednak na dołączenie do Atlético.
Po bardzo udanym sezonie (16 goli i 5asyst) młody napastnik znalazł się na celowniku wielu klubów. Za swój cel transferowy obrały go m.in. Liverpool, Tottenham, Everton, Sevilla, Villarreal i Atlético. Sprowadzeniu 21-latka sprzyja fakt, iż klauzula wykupu zapisana w jego kontrakcie wynosi zaledwie 6 milionów euro.
Andaluzyjski dziennik twierdzi, że wyścig po wychowanka Barcelony wygrali Rojiblancos. Jedyną przeszkodą pozostał zakaz transferowy, który może jednak skrócić pozytywnie rozpatrzone odwołanie. Na decyzje Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu trzeba jednak jeszcze poczekać, choć musi ona zostać ogłoszona przed 31 maja.
Pozyskanie Sandro nie zamknie tematu wzmocnień w linii ataku, bowiem Atlético nadal szuka napastnika będącego typową „9”, zdolnego strzelić odpowiednią liczbę goli. Simeone miał przekazać pionowi sportowemu, że chce odpowiedniej klasy snajpera o określonych warunkach fizycznych, tj. cechującego się wysokim wzrostem. Według różnych mediów pierwszymi wyborami są Costa i Belotti.
Źródło: „AS”
Skończy się jak z Vietto i Leo Baptistao.
Nawet jeśli nie odpali, grzechem nie skorzystać z takiej promocji.
Lepiej wypieprzyć w razie czego 6 melonów niż 20 jak w przypadku Vietto. Świetny byłby to transfer.
Za 6 baniek świetna opcja. Niech zastąpi Torresa.
Lacazette, Griezmann, Sandro, Sanchez, Correa i wygrywamy potrójną koronę.
Griezmann, Suarez, Ronaldo, Messi i byłoby całkiem nieźle.
Po pozbyciu się niechcianych oraz niechcących należeć do Atletico (Vietto 10 mln, Theo 30 mln, Gameiro za 30 dla Chińczyków, Gaitan za 20, Cerci ze 3 miliony) kupno dwóch klasowych napastników do Atletico staje się w istocie realne.
@Lamberry samo kupno to pół biedy. Trzeba jeszcze myśleć o późniejszych wynagrodzeniach.
Nawet jeśli będziemy mieli bilans transferowy -50$ to nie będzie żadnej tragedii. Jest świetna sytuacja finansowa. Jeśli już mówimy o transferach to już nie wliczajmy chociaż koszty wynagrodzeń. Przecież nie płacimy nie wiadomo ile piłkarzom.
Świetny napastnik po promocyjnej cenie. Z takich okazji trzeba korzystać. Niestety warunki fizyczne jakimi dysponuje mogą sugerować, że będzie to transfer na pozycje cofniętego napastnika, co zwiastuje kolejny sezon niańczenia Torresa.
Co Wy tak z tym Lacazette? Pierwsze co można usłyszeć jak są jakieś dyskusje na temat nowych zawodników to Lacazette, Lacazette. Owszem, jest dobrym zawodnikiem, statystyki to popierają, ale wskazane jest w tym wypadku spokojne podejście do tematu, bo wiemy jak z adaptacją takich zawodników u nas w ostatnim czasie jest. Chodzi o to, że wydając kilkadziesiąt milionów nie wydać ich w błoto i stosunek cena/jakość pozostał – czyli, żeby trafić tak, by chłop u nas rozkwitał, a pewności się nie ma nigdy. Co do Sandro – wziąłbym z pocałowaniem ręki. Nie są to duże pieniądze, pensja pewnie też nie… Czytaj więcej »
Lacazette sobie odpuśćmy #NoQuiereMasEnanos, skupić się na Coście lub Belottim. Ewentualnie Icardim. W ostateczności Moracie.
Sandro brać póki się nie rozmyślił. Super okazja, na której można tylko zyskać.
Icardi – Inter -> Atlético
Belotti – Torino -> Inter
Costa – Chelsea -> Chiny
Morata – Real -> Chelsea
I każdy byłby zadowolony.
Początkowo gdy powróciły plotki o powrocie Costy byłem temu stanowczo przeciwny, ale z biegiem czasu doszedłem do wniosku, że być może jest to jedyny sensowy na chwilę obecną kandydat, któremu prawdopodobnie najłatwiej byłoby się wpasować w system gry. Dodatkowo biorąc pod uwagę dobre wyniki w obecnym sezonie byłoby to całkiem sensowne.
Ciężko o właściwą decyzję jeśli chodzi o nominalnego napastnika, natomiast w przypadku takiego Sandro nie ma co się zastanawiać.
Z dostępnych napastników wydaje mi się, że jedynie Lukaku by się nadawał.
Powrót Costy jest prawdopodobny jak transfer Messiego do Realu.
Hola, hola, swego czasu transfer Falcao też był nieprawdopodobny, a jak się skończyło każdy wie. Niczego nie można wykluczyć. Powrót sprawdzonego Costy albo utalentowany Belotti – z każdego wyboru będę się cieszyła. Do Lacazette’a mam obawy, że to będzie taki drugi Jackson Martinez – w gorszej lidzie świetny, w lepszej niesprawdzający się.