Portal Football Leaks specjalizujący się w ujawnianiu umów transferowych piłkarskiego świata przedstawił tym razem porozumienie, które zawarły Atlético Madryt i Manchester City, a dotyczące Sergio Agüero. Dokumenty przedstawiają m.in. jak rozłożone były raty płatności za piłkarza oraz bonusy, które Rojiblancos mogli otrzymywać przez kilka następnych lat w zależności od osiągnięć The Citizens jak i samego Argentyńczyka.
Drużyna z Madrytu zdecydowała się sprzedać swojego gracza w 2011 r. za kwotę 36 mln €. Anglicy byli zobowiązani do płatności w trzech transzach. Termin pierwszej z nich przypadał na 29 lipca 2011 r., natomiast 2 kolejne miały wpłynąć na konto Colchoneros w lipcu 2012 oraz 2013 r. W kontrakcie nie ma zapisu zakazującego piłkarzowi przejście do Realu Madryt.
Kwota transakcji mogła być powiększona w zależności od liczby strzelonych goli i występów Agüero. Za każde 15 bramek zdobytych przez zawodnika z Ameryki Południowej Atlético miało otrzymać 250 tys. €. Taka sama kwota Hiszpanom przysługiwała za każde 25 spotkań, w których gracz wystąpił w pierwszym składzie lub przebywał na boisku co najmniej 70 minut. Premie zawierały 2 obostrzenia. Mogą być naliczane do sezonu 2015/16 włącznie oraz ich górna granica została ustalona na 2 mln €. Z wyliczeń wynika, że Atleti osiągnęło ten pułap.
Obywatele zobowiązali się również zapłacić klubowi z Vicente Calderón po swoich sukcesach sportowych. Najwyżej wycenione zostały triumf w Premier League oraz awans do finału Ligi Mistrzów, za które Atlético mogło zgarnąć po milion €. Połowę tej sumy wart był półfinał najważniejszych klubowych rozgrywek europejskich. Tutaj również został zapisany dwumilionowy limit oraz okres kończący się po obecnym sezonie. Klub z Manchesteru zwyciężył w rozgrywkach ligowych w sezonach 2011/12 oraz 2013/14, więc Rojiblancos należą się 2 mln z tego tytułu. Całkowita kwota transferu wynosi 40 mln €.
Tego łachudrę mógłbym za darmo oddać wiec 40 baniek dobra kwota.
Z perspektywy czasu można więc stwierdzić, że zostaliśmy mocno wyruchani. 40 mln € za Kuna to śmieszne pieniądze.
Kun zjada na śniadanie każdego z naszych napastników grających na szpicy. Tego łachudrę to z pocałowaniem w dupę bym przyjął z powrotem. W biznesie nie ma sentymentów i nie ma obrażania się.
No i tu się różnimy Panowie. PS. 40 milionów dzisiaj to zupełnie inna kwota niż 40 mln jak go sprzedawaliśmy.
@johny Jeśli chcesz kupić batona z orzeszkami to kupujesz snickersa, a nie czekasz aż Mars zacznie je dodawać. Jeśli z perspektywy kibica postrzegasz futbol jako biznes, powinieneś sympatyzować z Man. City skoro tak blisko jego odbytu pragniesz się znaleźć.
Po co dorabiasz do tego historię? Futbol to biznes, nic w tym odkrywczego. Tak samo jak to, że Kun zjada naszych napastników w obecnej chwili.
Inna kwestia że bez jego transferu nie byłoby obecnego Atleti.
Dla włodarzy biznes. Dla kibiców w żadnym wypadku. Kierujemy się emocjami, wspomnieniami, a nie czystą kalkulacją. Przynajmniej ja i wszyscy znani mi ludzie, którzy sympatyzują z jakimkolwiek klubem.
Kibic jest na ostatnim miejscu, zarazem na pierwszym. Nie jest decyzyjny, ale dla niego jest ten „spektakl” zwany futbolem.
Patrzysz z końca łańcucha pokarmowego. jesteś pierwszą osoba na której zarabia klub. dla nich to biznes, dla nas też.
Dla mnie Atletico nie jest biznesem. Nic na nich nie zarobiłem, no poza 15 zł u buckmachera podczas meczu z Valencią. Klub to coś więcej. Po coś mamy barwy, przyśpiewki itp. Jasne, że bez pieniędzy byśmy nie funkcjonowali, ale to straszne spłycanie. Ponadto jest jeszcze godność. Aguero jest nie godzien nosić naszej koszulki i tyle. Niemniej rozumiem nasze odmienne punkty widzenia i inne wartości, które wyznajemy.
http://atleticopoland.com/news/show/kun-aguero-i-historia-pewnego-odejscia-oparta-na-faktach – przypomniał mi się od razu artykuł Urbana.
Biznes jest nie tylko wtedy gdy wkładasz do kieszeni walutę, korzyści można odnosić w różnoraki sposób.
Ja niczego nie spłycam, pokazuje jak to wygląda, Ty z kolei dorabiasz do tego historię:szaliki, przyśpiewki, barwy śmieszne sprawy gdy zdasz sobie sprawę że mieszkasz 2500km od klubu który „kochasz”. Kochać możesz Ruch, Górnik lub Szombierki Bytom (założyłem że mieszkasz na Śląsku, wybacz jeżeli się mylę) bo tym można w naszej rzeczywistości żyć na co dzień.
Poza tym po czym sądzisz że nie jest godzien nosić koszulki Atleti? nie znamy całej historii.
Dobrze założyłeś moje miejsce zamieszkania. A Aguero przegrał sobie wypowiedziami. Gdyby od początku był szczery w swoich intencjach, nikt nie miałby do niego pretensji (przynajmniej nie powinien). Adebayor mówił otwarcie, że gra dla pieniędzy, więc nikt od niego nie mógł oczekiwać, że nie opuści jednego czy drugiego klubu dla jakichś korzyści. Ponadto śmiesznie byłoby kupować piłkarzy patrząc wyłącznie tylko na korzyści biznesowe. Jakoś nie widzę, żeby w drużynie miał grać ktoś, kto wypowiadał się bardzo niepochlebnie (ogólne odniesienie, nie do Aguero). Już nie mówię o jakichś sentymentach, ale zwyczajnie o sytuacji w szatni.
Z tego co pamiętam odnośnie Kuna to był podawany za przykład jeden wywiad, reszta to były przedruki, w którym wypowiadał się w stylu „A co będzie gdy…”
Wiadomo że nikt nie chce w szatni korniszona, który swoimi wypowiedziami spierdolił atmosferę w szatni lub w niepochlebny sposób wypowiadał się na kogoś z klubu.
korzyści biznesowe na piłkarzach niech odnoszą nasi ukochani rywale z Madrytu 🙂 my poszukujmy piłkarz którzy wnoszą coś swoją grą
Co do pamiętnego tekstu Urbana, to z perspektywy czasu spodobał mi się bardzo jeden komentarz. Cytuję „ja za wszystko obwiniam zarzad bo zamiast pokazac kluczowym graczą ze zespol bedzie walczyl o najwysze cele i sprowadzac naprawde konkretnych zawodnikow a nie pilkarzy pokroju r.g , junfrana itp”. Jak to życie potrafi zweryfikować takie słowa 😉 Oczywiście żadnych pretensji do autora tego komentarza, wtedy faktycznie Juanfran i Raul Garcia nie zachwycali.