Luis Aragonés

José Luis Aragonés Suárez Martínez urodził się 28 lipca 1938 roku w Madrycie. Większość swojej kariery piłkarskiej spędził w Atletico Madryt, gdzie również pracował jako trener. Zanim jednak trafił do drużyny Los Rojiblancos, Aragonés związany był z drużyną zza miedzy – Realem. W drużynie „Królewskich” jego osoba nie błysnęła, co było przyczyną wypożyczania go do kilku słabszych klubów. Aragonés pokazał co tak naprawdę potrafi dopiero w barwach Realu Betis, do którego trafił w 1961 roku.

Karierę zaczynał jednak w Getafe, w którym grał do 1958 roku. Wtedy to zdecydował się przenieść do słynnego klubu 'Los Blancos’. Real Madryt oddawał go jednak do takich klubów jak: Recreativo Huelva, Hércules czy Plus Ultra (forma poprzedzająca Real Madryt Castilla). Mimo, iż Aragonés nabrał doświadczenia, a ponadto nadal był młodym i ambitnym piłkarzem, to 'Wikingowie’ już mu nie zaufali i ostatecznie wylądował w Realu Oviedo. Madrytczycy byli wówczas zespołem przepełnionym gwiazdami. W klubie z Oviedo, w Primera Division zadebiutował 11 grudnia 1960 roku, a następnie został ważnym punktem zespołu, w którym rozegrał cały sezon 60/61. Kolejnym przystankiem w karierze Luisa był Betis Balompie. Grał tam przez trzy sezony potwierdzając swój olbrzymi potencjał. To pozwoliło mu przenieść się do konkurencyjnego w ówczesnym czasie Atlético Madryt.

Atlético – czyli kolejny, a zarazem ostatni przystanek w karierze Aragonésa, w którym święcił swoje największe sukcesy. Za takie niewątpliwie należy uznać trzy tytuły mistrzowskie (1966, 1970 i 1973), Puchar Hiszpanii (1965 i 1972), finał Pucharu Mistrzów (1974) oraz Puchar Interkontynentalny (1974). Ponadto, w sezonie 1969/70 został królem strzelców hiszpańskiej ligii wraz z Amancio i Garate. Cała trójka strzeliła wtedy 16 bramek.

Decyzję o zakończeniu kariery podjął po przegranym finale Pucharu Europy z Bayernem Monachium. Luis był wówczas w życiowej formie, a w pierwszym finałowym pojedynku zdobył przepiękną bramkę z rzutu wolnego. W tamtych czasach nie były jeszcze rozgrywane dogrywki, a zatem po remisie 1-1 w Brukseli, doszło do rozegrania dodatkowego meczu, w którym lepiej przygotowany fizycznie Bayern rozbił 'Colchoneros’ zwyciężając 4-0.

Ogółem przez 10 lat gry dla Atletico, Aragonés rozegrał 265 spotkań zdobywając przy tym 123 bramki.

Jako menedżer także z tym klubem miał swoje najlepsze lata. Wśród trzech Pucharów Króla (1976, 1985, 1992) na swoje konto zapisał też mistrzostwo Hiszpanii w 1977 roku, Puchar Interkontynentalny i Superpuchar Hiszpanii. Jako selekcjoner reprezentacji Hiszpanii, prowadził 'La Roję’ podczas Mistrzostw Świata w Niemczech, a w 2008 roku zdobył Mistrzostwo Europy w Austrii i Szwajcarii. Ponadto, pracował także w takich klubach jak FC Barcelona, Espanyol, FC Sevilla, Valencia czy Real Betis.