„Wczoraj po południu otworzono piękny stadion Athletic Club de Madrid, położony przy ulicy Narváeza. Ogromny entuzjazm towarzyszył meczowi z Athletic Club de Bilbao, co potwierdziła liczna publiczność zgromadzona wokół boiska” – w taki sposób dziennik ABC zrelacjonował inaugurację Campo de O’Donnell.
Odbyła się ona dokładnie 9 lutego 1913 roku o godzinie 15:30. Rojiblancos (w składzie: Irazusta – Pérez, Allende – Arango, Goñi, Mandiola – Elorduy, Palacios, Zuloaga, Axpe, Smith) zmierzyli się wówczas z ekipą Lwów (w składzie: Murga – Solaun, Hurtado – Iceta, José Maria Belauste, Eguía – Dapousa, Cortadi, Pichichi, Pinillos, Ramón Belauste) i ponieśli niestety wysoką porażkę 0-4. Gole dla gości strzelali Cortadi, José María Belauste i Pichichi (dwa).
Campo de O’Donnell nie było położone daleko od Retiro – poprzedniego obiektu używanego przez Colchoneros. Zlokalizowany był pomiędzy dzisiejszymi ulicami Narváeza, Menorki, Lope de Ruedy i O’Donnella. Wart wspomnieć, że kilkanaście metrów dalej znajdował się ówczesny stadion Realu Madryt – Estadio de O’Donnell.
Manuel Rodríguez Arzuaga był człowiekiem, który wybitnie przyczynił się do powstania Campo de O’Donnell, wykładając z własnej kieszeni praktycznie całą sumę potrzebną na zbudowanie drewnianego ogrodzenia wokół boiska o łącznej długości około 600 metrów. W pobliżu powstały także korty tenisowe oraz boisko do hokeja.
W 1921 roku reprezentacja Hiszpanii rozegrała tam towarzyski mecz z Portugalią, w którym wygrała 3-1. Pożegnanie z Campo de O’Donnell odbyło się 8 kwietnia 1923 roku. W sparingowym spotkaniu z czechosłowacką Viktorią Žižkov gospodarze zremisowali 2-2. Następnie obiekt wyburzono, a Athletic Club de Madrid przeniósł się na Estadio Metropolitano.
Źródło: atleticodemadrid.com